تغییر خط فارسی ، گسست فرهنگی را به دنبال دارد !
هر از گاهی در گوشه و کنار جامعۀ ادبی و فرهنگی ایران زمزمۀ تغییر خط فارسی به گوش می رسد . این موافقان تغییر خط فارسی خواسته یا ناخواسته به دشمنی با فرهنگ و ادب ایران زمین برخاسته اند .گناه این آقایان از گناه مغولان در حمله به ایران بیشتر نباشد ، کمتر هم نیست . آیا به نظر شما خطی که فردوسی بزرگ با آن شاهنامه سرود و حافظ با آن لسان الغیب شد ، تغییر دادنی است ؟ آیا با تغییر خط فارسی گسست فرهنگی میان ایرانیان امروز و ادبیات دیروز به وجود نمی آید ؟ آیا تجربۀ تلخ تاجیکان در تغییر خط نیاکانی به خط سیریلیک برای هوشیاری ما کافی نیست ؟ آیا دانش آموزان مکتب خانه های خجند و سمرقند و بخارا و تاشکند می توانند شعرِ بوی جوی مولیان پدرِ شعرِ فارسی ، رودکی سمرقندی ، را از روی متن اصلی دیوان بخوانند و بهره ببرند ؟ حیف است اگر دانش آموزی در بخارا نتواند غزل بسیار معروف خیالی بخارایی (شاعر لطیف طبع قرن نهم هجری ) با مطلع زیر را که شیخ بهایی ( شاعر قرن دهم ه . ق . ) آن را هنرمندانه تضمین کرده است ، از روی متن اصلی دیوان بخواند :
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
خداوندا تو می دانی بزرگان ادب و فرهنگ ما با همین خط و زبان فارسی برای خداشناسی و هدایت انسان ها ، برای عشق و محبت و راستی و درستی چه سخنان ارزشمندی آفریدند ! پس عاجزانه از تو می خواهم که حافظ و نگهدار خط و زبان فارسی باش .
گرچه دزدان خصم روز روشنند آن چه می خواهد دل ایشان مکن
«حضرت مولانا »
... علی اکبر قاسمی گل افشانی ...