انتخابات

 

از عمر خرداد هزار و سیصد و نود و دو هجری شمسی 24 روز گذشت و انتخابات چهارمین دورۀ شورای اسلامی شهر و روستا و یازدهمین دورۀ ریاست جمهوری هم به پایان رسید و صفحه ای دیگر از کتاب تاریخ معاصر ایران ورق خورد . امیدوارم که سربلندی و سعادت ایران عزیز را به دنبال داشته باشد . امید دارم امروز که این آقایان و خانم ها  بر این مسند تکیه می زنند ، چهار سال بعد را در پیش چشم خود داشته باشند که :

 

                                 تا  نگاه می کنی وقت رفتن است ...

                                    ناگهان چقدر زود دیر می شود .

                                                                                    ( قیصر امین پور )

 

و بدانند که

 

 

                                    زندگی صحنۀ یکتای هنرمندی ماست

                                       هر کسی نغمۀ خود خواند و از صحنه رود

                                       صحنه پیوسته به جاست

                                       خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

                                                                                                  ( ژاله اصفهانی )

 

آرزو می کنم که در انتخابات  آیندۀ این سرزمین اهورایی ...

 

1 – هیچ شخص بیسوادی پیدا نشود که نتواند خودش نام کاندیدای مورد نظررا در برگۀ رأی بنویسد .

 

2 – بی اخلاقی های انتخاباتی از چهرۀ تبلیغات انتخابات به طور کامل زدوده شود .

 

3 – کاندیداهای محترم در نقد دوره های گذشته از دایرۀ انصاف خارج نشوند و به قول حافظ شیرین سخن که  « عیب مِی جمله چو گفتی هنرش نیز بگو » عمل کنند .

 

4 – طرفداران نامزدها آخرت خودشان را به دنیای دیگران نفروشند .

 

5 – از لحاظ فرهنگی به درجه ای برسیم که بتوانیم به باورهای نامزدهای دیگر که مخالف نظر ماست ، با دیدۀ احترام بنگریم و عکس و پوستر آن ها را در خیابان پاره نکنیم .

 

6 – معیار انتخاب ها « خوش تیپی » ، « بچّه محل بودن » ، « داشتن ریش و سبیل » و ... نباشد .

 

7 – کاندیداها به قانون احترام بگذارند .  وقتی وزارت کشور بیست و چهار ساعت قبل از شروع انتخابات را ، پایان تبلیغات اعلام کرده است ، دیگر به صورت مخفیانه و دزدکی به تبلیغات خودشان ادامه ندهند .

 

8 – کاندیداهای محترم در روز انتخابات در اطراف شعبه های رأی گیری پرسه نزنند و از مردم  رأی گدایی نکنند .

 

9 – بزرگترهای فامیل و پدرهای خانواده ها فقط روشنگری کنند ؛ دیگر حق انتخاب را از افراد خانواده نگیرند؛ بگذارند آن ها نیز در انتخاب خودشان آزاد باشند. باور کنند هیچ اشکالی ندارد که کاندیداهای مورد نظرهر کدام از افراد خانواده با یکدیگر فرق داشته باشد. 

 

10 – در اخلاق و رفتار کاندیداها ( در پیش از انتخابات و پس از انتخاب شدن )  تغییری صورت نگیرد .

 

و ...

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف

 

 

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف                                     مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

                                                                                                                            « حافظ »

 

مقام ریاست جمهوری بالاترین مقام اجرایی کشور است ؛ کسی که می خواهد بر این مَسند تکیه بزند به اصطلاح می گویند : باید « اصلح » باشد . اصلح بودن به این مفهوم است که ریاست جمهور باید از کامل ترین انسان های کشور باشد ؛ انسانی فرهیخته و مودّب که از لحاظ نیروی ایمان ، باید دردرجۀ بالای ایمان قرار داشته باشد . هیچ گونه پلیدی و زشتی نباید بر دامان وجودی او بنشیند . از دروغ و خیانت و آزار و سایر اغراض نفسانی باید به دور باشد . ایران کشوری است با تمدن و فرهنگی اصیل و ریشه دار ؛ ریاست جمهور او هم باید کسی باشد که عاشق و شیفتۀ ایران باشد و بر تمام زوایای فرهنگ وتاریخ و تمدن این سرزمین اشراف داشته باشد ؛ شاهنامه خوانده باشد و با تمام وجود به این سخن فردوسی بزرگ که « چو ایران نباشد تن من مباد » ایمان داشته باشد . شهرت جهانی ایران در میان جوامع متمدن به خاطر نفت آن نیست بلکه بیشتر شهرتش را مدیون  شخصیّت های برجستۀ تاریخی و  فرهنگی و ادبی ؛ نظیر ، کوروش ، فردوسی ، مولانا ، حافظ و ... است . در نیویورک ایرانیان را به عنوان هم وطنان سعدی می شناسند و آن هم به خاطر سخن انسانی او که « بنی آدم اعضای یک پیکرند ... » است . پس کسی که به مقام ریاست جمهوری ایران می رسد ، وظیفه ای سنگین بر گردن او نهاده شده است و او باید میراث دار تاریخ و فرهنگ وادب چند هزار ساله باشد . روزهای ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری وقتی می دیدم فوج فوج مردم از هر دستی به ساختمان وزارت کشور می آمدند و خود را به عنوان ریاست جمهور آیندۀ ایران معرفی می کردند ، شگفت زده می شدم . در میان آن ها کسانی بودند که از اداره کردن یک خانوادۀ چهار نفره عاجز بودند :

 

نه هر که چهره بر افروخت ، دلبری داند                       نه هر که آینه سازد ، سکندری داند

 

نه هر که طرف کُلَه کج نهاد و تند نشست                    کلاه داری و آیین سروری داند

 

هزار نکتۀ باریک تر ز مو این جاست                            نه هر که سر بتراشد ، قلندری داند

 

                                                                                                                         « حافظ »

 

امیدوارم کسی که این مقام را برای چهار سال به دست می گیرد ، در پایان با سربلندی و افتخار از این آزمون سخت بیرون بیاید و در تاریخ ایران و حافظۀ جمعی ایرانیان  نامی جاودانه و ماندگار از خود به یادگار بگذارد .

آباد باش ای ایران

 

 

این روزها در خیابان های شهر من ،  بازار نامزدان شورای اسلامی شهر داغ است :

 

                         یکی از عقل می لافد ، یکی طامات می بافد     

                         بیا که این داوری ها را به پیش داور اندازیم

                                                                                  « حافظ »

 

موسیقی گوشخراش و روح آزار نیز از ستادهایشان به گوش می رسد ؛ غروب ها کارناوال ( رژه های ماشینی ) آن ها هم در سطح شهر به راه می افتند  ؛ گاه و بیگاه انبوهی از پیامک های آن ها به گوشی های همراه مشترکان سرازیر می شود و ... . جالب است همۀ این آقایان و خانم های نامزد ،  ادعای حقوق شهروندی دارند . چه پارادوکس ناخوشایندی !!! صدها کتاب ارزشمند در چاپخانه های این مملکت در انتظار کاغذ نشسته اند و آن وقت تو می بینی حرف های صد تا یک غاز آن ها با کاغذهای قیمتی تا ساق پای رهگذران  شهر را پوشانده اند . آباد باش ای ایران  !  چند روز پیش از کنار گندم زاری در گل افشان داشتم رد می شدم . صاحب گندم زار یک بَنِر بزرگ از یکی ازکاندیداهای انتخابات گذشته را در وسط گندم زار نصب کرده بود . نامزد با ژستی تمام قد در گوشۀ تنهایی برای کلاغان مشغول سخنرانی بود .  راستی این هزینه ها از کجا تأمین می شود ؟!

        بیداد ظالمان

                                                                                                                                     

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد                    هم رونق زمان شما نیز بگذرد

وین بوم محنت از پی آن تا کند خراب                بر دولت آشیان شما نیز بگذرد

باد خزان نکبت ایام ناگهان                            بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد

آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام              بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد

 ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز                     این تیزی سنان شما نیز بگذرد

چون داد عادلان به جهان در بقا نکرد                   بیداد ظالمان شما نیز بگذرد

در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت            این عوعو سگان شما نیز بگذرد

آن کس که اسب داشت غبارش نشست             گرد سم خران شما نیز بگذرد

بادی که در زمانه بسی شمع ها بکشت              هم بر چراغدان شما نیز بگذرد

زین کاروان سرای بسی کاروان گذشت                ناچار کاروان شما نیز بگذرد

ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن                    تأثیر اختران شما نیز بگذرد

این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید              نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد

بیش از دو روز بود از آن دگر کسان                       بعد از دو روز از آن شما نیز بگذرد

بر تیر جورتان ز تحمل سپر کنیم                             تا سختی کمان شما نیز بگذرد

در باغ دولت دگران بود مدتی                              این گل ز گلستان شما نیز بگذرد

آبی است ایستاده در این خانه مال و جاه              این آب ناروان شما نیز بگذرد

ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع                  این گرگی شبان شما نیز بگذرد

پیل فنا که شاه بقا مات حکم اوست                   هم بر پیادگان شما نیز بگذرد

ای دوستان خواهم که به نیکی دعای سیف           یک روز بر زبان شما نیز بگذرد

                                                                                سیف  فرغانی ( شاعر قرن هفتم و هشتم )

                                                                     

تا که قبول افتد و ...  ؟

 

صالح و طالح متاع خویش نمودند                     تا که قبول افتد و که در نظر آید ؟

                                                                                                             « حافظ »