یکی از درس های مهم و اساسی در مدارس ، درس دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) است . متأسفانه بسیاری از همکاران و دانش آموزان به این درس عنایت ندارند . بسیاری از همکاران را می بینم که در تدریس این درس تنها به برجسته کردن سوالات امتحانی اکتفا می کنند و در نهایت برای رسیدن به صفحات پایانی کتاب شتاب دارند . دانش آموزان را می بینم که به این درس نگاهی خشک و بی روح دارند و به انتظار نمرۀ نوزده بیست پایان ترم نشسته اند . مدرسه هم برنامه امتحانی پایان ترم خود را با این درس شروع می کند نه به این دلیل که درسی روحانی و معنوی و اعتقادی است و دانش آموزان با خواندن و امتحان دادن آن انرژی مثبت کسب کنند بلکه به این دلیل که درسی ساده است و معلّم و شاگرد آن را جدّی نمی گیرند . نمی دانم مشکل از کجاست ! ولی این را می دانم یکی از دلایل بی رغبتی را باید در محتوای آن جست و جو کرد . انتظار می رود محتوای کتاب دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) خسته کننده نباشد ؛ بهتر است با نگاه عرفانی و ادبی به مقولۀ دین نگریسته شود . گنجینۀ ادب فارسی ما سرشار است از مسایل دینی و مذهبی . به عنوان نمونه ، وقتی می خواهد دربارۀ معاد و قیامت صحبت کند با شعری از مولانا آغاز کند :
کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست چرا به دانۀ انسانت این گمان باشد
اصلاً مثنوی مولانا یک تفسیر قرآن است . دیوان حافظ ، دیوان آسمانی لقب گرفته است . در گنجینۀ ادب فارسی داستان زندگی پیامبران ، اشارات قرآنی ، احادیث و روایات ، اصول و واجبات دینی و ... حضوری پر رنگ دارند .
جان جاویدان اگر خواهی ، بخوان مثنوی معنوی مولوی
« قاسم انوار »
وقتی شما نویسندۀ محترم کتاب دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) دارید داستان حضرت موسی ( ع ) را برای دانش آموزان تعریف می کنید ، اگر از شعر « لطف حق » پروین اعتصامی سخنی به میان نیاورید بر مخاطبین خود جفا کردید . کدام فطرت پاک است که لطف حق پروین را بخواند و اشک از دیدگان او سرازیر نشود ؟
مادر موسی چو موسی را به نیل در فکند از گفتۀرب جلیل
خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه گفت که ای فرزند خرد بی گناه
گر فراموشت کند لطف خدای چون رهی زین کشتی بی ناخدای
گر نیارد ایزد پاکت به یاد آب ، خاکت را دهد ناگه به باد
وحی آمد که این چه فکر باطل است رهرو ما اینک اندر منزل است
پرده ی شک را بر انداز از میان تا ببینی سود کردی یا زیان
ما گرفتیم آن چه را انداختی دست حق را دیدی و نشناختی ...
بهتر است در کتاب دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) دانش آموزان را با ادیان آسمانی دیگر و کتاب های مقدس آن ها هم آشنا کنیم و برای آن ها روشن سازیم که :
هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه
« خیالی بخارایی »
و نیز :
...که یکی هست و هیچ نیست جز او وحده لا اله الا هو
« هاتف اصفهانی »
بهتر است در کتاب دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) از اخلاق انسانی ، مهر و محبّت خداوند ، مهربانی های پیامبران ، نظام احسن ، فلسفۀ آفرینش ، نقش انسان ها در دایرۀ هستی و ... نیز سخن بگوییم .
آرزو می کنم نویسندگان کتاب دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) گروهی متشکل از متخصصین رشته های الهیات و معارف اسلامی ، ادیان و عرفان و ادبیات فارسی باشند تا کتابی بسیار شیرین و خواندنی بنویسند . آرزو می کنم دیگر دانش آموزی سر کلاس دین و زندگی ( تعلیمات دینی ) از دانش آموز کناری خود مدام ساعت نپرسد .