ابهام و کژتابی در خبرهای صدا و سیما
از زبان پارسی گویم نخست این زبان سرمایۀ فرهنگ توست ...
رفته تا بنگاله اش قند سخن طوطیان هند از آن شکّر شکن
وز بخارا تا به کشمیر و به ری یک شبه ، صد ساله ره را کرده طی
ره ز ری تا قونیه پیموده است گر چه مقصد تا سپاهان بوده است
پس به سوی گنجه و شروان گذشت راه خود پیمود و نیز از آن گذشت
بزم خود گسترد در هر مرز و بوم از در آمویه تا اقصای روم
پی سپرد از خاوران تا باختر وان به نیرو ، هر نفس گستاخ تر
پهن گیتی عرصۀ جولان او « از حلب تا کاشغر میدان او » ...
« روانشاد دکتر حسین خطیبی نوری »
اگر در نوشته های غیر ادبی بتوان از یک جمله چند بر داشت کرد ، در اصطلاح می گویند که آن جمله ابهام و کژتابی دارد . ابهام و کژتابی به منزلۀ ضعف کلام به حساب می آید . متأسفانه سال هاست که خبرهای صدا و سیما از یک نوع ابهام و کژتابی رنج می برند . به این خبر که مشابه آن را بسیار در خبرهای صدا و سیما شنیده اید ، توجه کنید .
حملۀ تروریستی به حومۀ دمشق 14 کشته و زخمی بر جای گذاشت .
تعداد دقیق کشته شدگان و تعداد دقیق زخمی شدگان در این خبر مشخص نیست . اگر بر اساس نظریۀ احتمالات ریاضی به این خبر نگاه کنیم ، بیش از 14 برداشت برایمان حاصل می گردد . ای کاش گردانندگان صدا و سیما بیشتر به زبان شیرین فارسی توجه می کردند . به یاد سخنی از آلفونس دوده افتادم . آلفونس دوده ، نویسندۀ نامدار قرن نوزدهم فرانسه ، در آخرین درسِکتاب ِ قصه های دوشنبه سخنی حکیمانه و ارزنده دارد که : « ... وقتی قومی به اسارت دشمن در آید و مغلوب و مقهور بیگانه ای گردد ، تا وقتی که زبان خویش را همچنان حفظ می کند ، به مثابۀ کسی است که کلید زندان خویش را در دست داشته باشد . »
... علی اکبر قاسمی گل افشانی ...