یکی از وظیفه های مقدس در جوامع بشری ، پزشکی و طبابت است  . در حدیثی از حضرت پیامبر ( ص ) آمده است که « العلم علمان : علم الادیان و علم الابدان » .  به خاطر اهمیت پزشکی بود که خداوند آن را معجزۀ حضرت عیسی ( ع ) قرار داد . نظامی گنجوی در لیلی و مجنون به پسرش محمد توصیه می کند که :

 

    می باش طبیب عیسوی هُش                      اما نه طبیب آدمی کُش

 

اول شهریور در تقویم جمهوری اسلامی ایران ، به روز بزرگداشت ابو علی سینا و روز پزشک معروف است . فراوانند پزشکان فرزانه ای که به این وظیفۀ پزشکی با دیده ای مقدس می نگرند و به اندیشه های ابو علی سینا و دکتر محمد قریب و سوگند نامۀ پزشکی وفادار مانده اند .  هستند پزشکانی که نه تنها از بیمار پولی دریافت نمی کنند بلکه پول داروی بیمار را هم خودشان پرداخت می کنند ؛  نظیر ، دکتر داراب فرّخی ، پزشک اطفال شهرمان قائم شهر . اما از آن جایی که دنیای ما دنیای تضاد ها و رنگارنگی هاست ، متأسفانه پزشکانی هم هستند که آبروی این حرفۀ مقدس را بر باد داده اند . اگر بخواهیم با عینکی دیگر به کار این جماعت بنگریم ، این موارد دیده می شود :

 

پزشکانی که فقط برای پول کار می کنند ، بیمار را به چشم بدهکار نگاه می کنند . چشمشان فقط به جیب بیمار می نگرد . برایشان مهم نیست که بیمار این پول را با چه مشقتی به دست آورده است . بیمار آبرویش را فروخته و  دستش را  به سوی مرد و نامرد دراز کرده  تا این پول را فراهم کرده است . این ها زالو صفتانی هستند که خون بیمار را می مکند . افعی صفتانی هستند که همه چیز را می بلعند . این ها صفت دوزخ را دارند و سیری ناپذیرند . به یقین جایشان هم در دوزخ است .

 

در جهان هر چیز ، چیزی جذب کرد                گرم گرمی را کشید و سرد سرد

قسم باطل باطلان را می کشند                     باقیان از باقیان هم سرخوشند

ناریان مر ناریان را جاذب اند                            نوریان مر نوریان را طالب اند

                                                                                                « حضرت مولانا »

 

چه بسیار پزشکانی هستند که در جان سپردن بیمار مقصر هستند ، بیمار شرایط بدنی مناسبی را برای عمل نداشته ولی پزشک برای پول او را عمل کرده و بیمار نگون بخت در اتاق عمل با زندگی خداحافظی کرده است .

 

پزشکانی هم هستند وقتی بیمار به مطب آن ها مراجعه می کند ، در یک چشم به هم زدن مثل جیب بُرها چند نسخه از دفترچۀ درمانی بیمار را بر می دارند .

 

زیر میزی  گرفتن ها در مطب پزشکان به روی میزی بدل گشته است . روز روشن عصا از کور می دزدند.

همۀ این ها به یک طرف ، چه وقت های گران بهایی که در مطب پزشکانِ حریص و طمّاع به هدر می رود ! از قبل به چند بیمار در یک زمان واحد نوبت می دهند . حالا تو باید در ترافیک بیماران گیر بکنی .  از خدا می خواهم که به پزشکان ما روحیۀ انسان دوستی عطا بکند .