یکی از مسائلی که همواره عبادتِ عبادت کنندگان را تهدید می کند ، « ریاکاری »  است ؛ چه زیبا سروده است سعدی در جهان مطلوب خود در بوستان :

 

    کلید در دوزخ است آن نماز                         که در چشم مردم گزاری دراز

 

همکاری داشتم همیشه در اداره نیم ساعت مانده به ظهر پیراهن را تا بالاتر از آرنج می داد و به سمت وضوخانه می رفت و به استقبال نماز . انشاء الله ایشان در روزهای تعطیل که در خانه بودند هم ، چنین کاری می کردند . دیدید بعضی ها را می گویند ، دیشب نیمه های شب بلند شدم که بروم وضو بگیرم برای نماز شب ، دیدم هوا ستاره باران است ؟ ...

 

 فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید                    شرمنده رهروی که عمل بر مَجاز کرد

                                                                                                     « حافظ »